Wizyty w szpitalu, pantomima w kościele, a teraz spektakl o cierpieniu i przyjaźni – to tylko kilka dzieł, które udało się zrealizować grupie oazowej ze Szprotawy.
Jak opowiedzieć o chorobie dziecka? W jaki sposób zagrać uczucia budzika? Po co wcielać się w rolę bezwzględnego szpitalnego łóżka? Odpowiedź jest prosta. Po to, by zwrócić uwagę na ludzkie cierpienie i miłosierdzie Boga.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.