W parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubsku we wspomnienie bł. Karoliny Kózkównej, 18 listopada odbyło się zaprzysiężenie nowych członków KSM diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem ks. bp. Stefana Regmunta i przy udziale księży z dekanatu, i okolic była transmitowana przez rozgłośnię Radia Maryja i Telewizję Trwam.

Na terenie parafii NSPJ w miejscowości Mierków znajduje się kościół pw. bł. Karoliny Kózki. Ze względu na wielkość świątyni w Mierkowie, uroczystości odpustowe odbyły się w kościele parafialnym, który dał możliwość licznego uczestnictwa w liturgii we wspomnienie bł. Karoliny.

Bł. Karolina Kózka urodziła się 2 VIII 1898 r. w miejscowości Wał-Ruda (diecezja tarnowska) w ubogiej rolniczej rodzinie Jana Kózki i Marii z domu Borzęckiej jako czwarte z jedenaściorga dzieci. Ochrzczona w pięć dni po urodzeniu w kościele parafialnym w Redłowie. Rodzice Karoliny byli ludźmi głębokiej wiary. W rodzinie pielęgnowano tradycje religijne i obyczajowe. Życie rodzinne było surowe, pracowite i pobożne. W latach 1906 - 1912 Karolina ukończyła miejscową szkołę podstawową z wynikiem celującym, potem przez rok uczestniczyła w kursach, które poszerzały jej wiedzę zdobytą w sześcioletniej szkole. Mając 16 lat przyjęła sakrament bierzmowania w kościele parafialnym w Zabawie, do którego przyłączono jej wieś rodzinną. Karolina angażowała się w życie parafialne. Należała do Apostolstwa Modlitwy, była zelatorką Koła Żywego Różańca. Często brała udział w pielgrzymkach do Odporyszowa, Bielczy, Zaborowa i Tuchowa. Jej marzeniem było odbyć pielgrzymkę do Kalwarii Zebrzydowskiej i w tym celu zbierała drobne oszczędności. Karolina od dzieciństwa ciężko pracowała, pomagając matce w zajęciach domowych i na roli.

W sierpniu 1914 r. wybuchła pierwsza wojna światowa. Mieszkańcy Wał-Rudy doświadczyli okropność wojny, rekwizycji, niepewności o życie. 18 XI 1914 r. wtargnął do domu Kózków, pod nieobecność matki rosyjski żołnierz i kazał wyjść Karolinie i jej ojcu, po czym pognał ich w stronę lasu. Po drodze sterroryzował ojca i kazał mu wracać do domu. Dwaj chłopcy widzieli z ukrycia, jak żołnierz pędził przed sobą dziewczynę, która stawiała mu opór. Zwłoki Karoliny znalazł jeden z mieszkańców wsi dopiero 4 grudnia. Liczne rany były dowodem walki Karoliny w obronie czystości, o jej wielkim cierpieniu. Kilkakrotnie została zraniona szablą, wyrwała się oprawcy i uciekała w stronę wsi przez bagna. Tam całkowicie wyczerpana walką, utratą krwi, bólem i ucieczką zmarła. Pogrzeb odbył się 6 XII 1914 r. i przerodził się w wielką manifestację.

Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił w Tarnowie Karolinę błogosławioną w roku 1987. Liturgiczny obchód ku czci bł. Karoliny przypada na dzień jej śmierci (czyli narodzin dla nieba), tzn. 18 listopada.

Karolina swoim życiem i swoją śmiercią daje wyraźny przekaz przede wszystkim do młodych. Podkreśla godność kobiety: godność człowieka. Jej młode ciało zostało pozbawione życia, ale nosi w sobie zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu, osiągnąć przez Chrystusa i w Chrystusie.

Bł. Karolina jest patronką KSM, jej postawa inspiruje wielu młodych ludzi do odważnych decyzji. Przed Mszą Świętą młodzież z lubskich szkół przedstawiła montaż słowno-muzyczny o bł. Karolinie Kózkównej. – Nie pochodzenie społeczne, nie zamożność materialna, a nawet nie wykształcenie, ale żywa i głęboka wiara w Boga jest fundamentem właściwych decyzji i świętości. Właściwie w każdych warunkach człowiek może wzrastać w łasce Boga – powiedział w homilii ks. bp Stefan Remgmunt. Młodzież, dziewczęta i chłopcy, z parafii pw. św. Wojciecha w Kargowej, z parafii pw. św. Józefa Rzemieślnika w Nowej Soli, z parafii pw. św. Mikołaja w Raculi oraz z parafii pw. Świętego Zbawiciela w Zielonej Górze wyrazili swoją gotowość do życia zgodnego z Ewangelią i złożyli uroczystą przysięgę wobec wspólnoty Kościoła. – Gratuluję wam złożonej przysięgi, bądźcie dumą naszej diecezji – zwrócił się do młodzieży bp Stefan Regmunt.