Pastor, pomódl się za mnie

Tak naprawdę wychowałem się na ulicy – rozpoczyna swoją opowieść Grzegorz z Nowej Soli. – Jak tylko posłali mnie do szkoły, to już kombinowałem, jak tu się urwać z domu na dwór. Miałem starszych kolegów, którzy już liznęli świata przestępczego. Kilku nawet miało wyroki. To wtedy mi imponowało. Przede wszystkim podobały mi się ich zasady. Dla nich „tak” to było „tak”, a „nie” to było „nie”. Nie było szarego koloru, był albo czarny, albo biały. Jak powiedzieli coś, to zawsze tak było. Niestety, wiązało się to u nich z nielegalnym zarabianiem pieniędzy.


oceń artykuł