Stacja XIV: Jezus do grobu złożony

Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Ten kto kocha Boga „nade wszystko” -  chce tylko Jego woli; wola Boga, objawia mu się w zdarzeniach codziennego życia i w przykazaniach.[...] Człowiek kochający Boga spełnia przykazania Boże z miłością, nie w służalczym i niewolniczym, ale miłosnym oddaniu się Bogu! Nie grzeszyć, nie nienawidzić, nie kłamać - to jeszcze nie jest Boże działanie w nas! Żyć po Bożemu, to jest więcej niż nie grzeszyć! Człowiek stworzony jest z Boga.
Bóg zostawił w człowieku miejsce na Boga - miłość!

Dopiero wtedy człowiek staje się pełny - dokończony, gdy wnętrze swej duszy napełni Bogiem.

Tak to pojmujemy w obliczu grobu Chrystusa!

Człowiek w człowieku umiera, gdy go już uczynione dobro nie raduje, ani zło nie boli.

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.