Ks. Marcin Siewruk: Kiedy zakochała się Pani w organach?


Małgorzata Zimnicka: Jeśli chodzi o moją pasję dotyczącą muzyki, to zaczęła się bardzo wcześnie, w wieku przedszkolnym, kiedy prosiłam mamę, żeby koniecznie kupiła mi instrument. Wtedy to był akordeon, ale bardzo szybko zamieniłam go na fortepian. Jedna z moich nauczycielek muzyki była fanką Bacha, Beethovena, Mozarta i to ona wzbudziła moją miłość do twórczości tego pierwszego. Wtedy też pojawiło się pragnienie gry na organach. W szkole muzycznej w Rzeszowie, oprócz fortepianu, rozpoczęłam więc naukę gry na organach. Na studia do Wrocławia zdawałam już na ten kierunek. W czasie studiów wiedziałam już, że robię to, co naprawdę kocham.