Przykładem mogą być uczestnicy warsztatów liturgiczno- -muzycznych, którzy swoją pracą i zaangażowaniem, a także talentami posługują podczas Eucharystii i dbają o jej piękno (s. I), lub mężczyźni, którzy z modlitwą i wieloma intencjami pielgrzymują do Rokitna, by dziękować Maryi za otrzymane łaski, prosić o opiekę, ale i dawać świadectwo żywej wspólnoty (s. I). Jeszcze inni – tak jak państwo Czarnieccy – modlą się w domowym zaciszu i odczuwają bliskość Kościoła poprzez ofiarowaną im pomoc i modlitewne wsparcie od wspólnoty parafialnej (s. VI). Ważne jest to, że każdy – bez względu na to, czy jest aktywny, czy mniej zaangażowany – ma w Kościele swoje miejsce.