Katarzyna Buganik: Pochodzi Pani z Wileńszczyzny. Jak i kiedy na Kresach przygotowywano palmy wielkanocne?

Anna Aniśkiewicz: Palmy robiliśmy w sobotę przed Niedzielą Palmową. Składały się z bazi, gałązek lnu, jałowca i gałązek wierzbowych, które zbierało się wcześniej, i trzymało w wazonie, by wypuściły zielone listki. Palma przyozdobiona była kolorową wstążką. Do mojego parafialnego kościoła w Sobotnikach, do którego było 9 km, szliśmy pieszo z palmami, by je poświęcić. Po powrocie z kościoła każdego z domowników dotykano palmą w głowę i mówiono: „Palma bije, nie zabije”, co miało zapewnić spokój i bezpieczeństwo. Później tę palmę zakładało się za obraz w domu i ona tam była, aż do następnej Niedzieli Palmowej. W następnym roku paliło się starą palmę i przygotowywało nową.