Krzysztof Król: Ośrodek w Żarach ma 25 lat. Jakie były jego początki?

Dorota Ławniczak: Wszystko tak naprawdę zaczęło się w 1991 roku, kiedy powstało żarskie koło Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta. Na początku chciało uruchomić schronisko dla bezdomnych, ale ostatecznie postanowiło otworzyć Dom Samotnej Matki, ponieważ na naszym terenie nie było takiego ośrodka. W listopadzie 1991 roku poświęcił go ówczesny bp Józef Michalik, a w styczniu 1992 roku przyjęto pierwszą mieszkankę. Pierwszym kierownikiem była s. Marta Hakuba ze Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, potem Elżbieta Wojtyła, Małgorzata Łotocka, a od 1997 roku ja pełnię tę funkcję. Były trudniejsze chwile, kiedy naszej placówce groziło zamknięcie, bo niełatwo było związać koniec z końcem. Ale były też lepsze lata, gdy nie musieliśmy aż tak troszczyć się o nasz byt. Obecnie mamy 21 mieszkańców. Wśród nich jest 13 kobiet i 8 dzieci. Czekamy też na narodziny dwojga dzieci. Ogólnie w ciągu 25 lat pomogliśmy ok. 850 osobom dorosłym i ponad tysiącu dzieciom.