Inicjatorem budowy pomnika ks. Andrzejewskiego był Zarząd Regionu NSZZ "Solidarność". Jego odsłonięcie i poświęcenie poprzedziła Msza św. przed katedrą. - Wszyscy czujemy się dłużnikami wobec Boga, który dał nam istnienie, zdrowie i zdolności. Jesteśmy dłużnikami względem naszych rodziców, kapłanów nauczycieli i wychowawców, którzy na różnych drogach życia słowem i przykładem kształtowali naszą osobowość. Uczyli nas prawdy, miłości, poświęcenia dla braci i sióstr - mówił na początku Mszy św. ks. Zbigniew Kobus, proboszcz gorzowskiej katedry.

- Siostry i bracia dzisiaj zgromadzeni przy murach gorzowskiej katedry, pragniemy utrwalić w sercach i pomniku naszą wdzięczną pamięć o wybitnym duszpasterzu akademickim, pielgrzymie, proboszczu, kapelanie Solidarności i Policji, aktorze, nauczycielu i wychowawcy, Honorowym Obywatelu Miasta Gorzowa Wlkp. - śp. ks. prał. Witoldzie Andrzejewskim, który w trudnych chwilach naszej ojczystej historii miał odwagę mówić prawdę i strzec jej w umysłach młodzieży, inteligencji, ludzi pracy, który oddał swoje siły i życie w służbie ojczyzny i narodu - dodał.

Mszy św. przewodniczył bp Lityński, koncelebrowali ją bp Adam Dyczkowski, a także wielu kapłanów. - Przez modlitwę i obecność chcemy podkreślić nasz szacunek, naszą wdzięczność do śp. ks. prał. Andrzejewskiego - mówił bp Tadeusz.

- Realizował kapłaństwo z poczuciem pewnej misji, misji pośrednika między Bogiem a człowiekiem. Pragnął budować Kościół Chrystusowy poprzez modlitwę i kult religijny, ale miał też poczucie pełnienia misji ewangelizacji świata. Takiego działania, aby człowiek nie uległ totalitarnej ideologii. On czuł potrzebę tworzenia wspólnoty. Nie przez rządzenie czy ukazywanie siebie jako wodza i przywódcy, ale przez posłuszeństwo wobec Ewangelii naszego Pana. Starał się prowadzić ludzi do Boga mimo zewnętrznych przeszkód. W tej misji społecznej był człowiekiem, który niósł nadzieję. Szczególnie to się ujawniło w okresie stanu wojennego. Miał świadomość, że Kościół zanurza się z jednej strony w Boskości, a z drugiej - w historii, czasem dramatycznej, konkretnego człowieka - kontynuował pasterz diecezji.

Tego dnia otwarto też wystawę plenerową Instytutu Pamięci Narodowej pt. "Pielgrzym Niepodległości".

  Inicjatorem budowy pomnika ks. Andrzejewskiego był Zarząd Regionu NSZZ "Solidarność" jk /Foto Gość

Życiorys ks. Witolda Andrzejewskiego

Urodził się 5 kwietnia 1940 r. w Kownie. Jego ojciec, również Witold, zginął w Katyniu. Po zakończeniu II wojny światowej wraz z matką Jadwigą zamieszkał najpierw w Lublinie, a następnie we Wrocławiu i w Łodzi. W Łodzi ukończył szkołę podstawową i średnią. Po maturze uzyskanej w 1958 r. podjął pracę w Warszawie. Jednak po roku powrócił do Łodzi i rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej. W 1960 r. przerwał studia stacjonarne i podjął pracę w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie Wlkp. Trzy lata później uzyskał dyplom aktorski, zdając egzamin eksternistyczny w warszawskiej PWST.

Jeszcze jako student, a później jako młody aktor zaangażował się w działalność duszpasterstwa akademickiego. W 1966 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. 18 czerwca 1972 r. w kościele pw. św. Michała Archanioła w Świebodzinie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Wilhelma Pluty.

Przez cały okres posługi kapłańskiej był związany z Gorzowem Wlkp. Najpierw przełożeni skierowali go do parafii katedralnej, ale z zadaniem pracy duszpasterskiej przy kaplicy pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W 1973 r. mianowano go duszpasterzem akademickim dla Gorzowa Wlkp. Po utworzeniu nowej parafii przy dotychczasowej kaplicy pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny został ustanowiony jej wikariuszem. Za zgodą proboszcza zamieszkał przy kaplicy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, gdzie prowadził prężne duszpasterstwo młodzieży. Angażował się także w działalność gorzowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.

Wspierał środowiska patriotyczne oraz ruch społeczny związany z NSZZ "Solidarność". W 1986 r. jego pieczy duszpasterskiej powierzono gorzowską parafię pw. Matki Bożej Różańcowej. Pracował tam jako samodzielny wikariusz, gdyż - ze względu na zdecydowany sprzeciw ówczesnych władz - nie można go było mianować proboszczem. W sierpniu 1989 r. został proboszczem parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wlkp.

Oprócz działalności duszpasterskiej w Gorzowie Wlkp. ks. prał. Andrzejewski angażował się również w działania na forum diecezjalnym. Przez pewien czas prowadził zajęcia z fonetyki w diecezjalnym seminarium duchownym. Od grudnia 1987 r. kierował diecezjalnym Duszpasterstwem Ludzi Pracy. W roku 2003 r. powierzono mu diecezjalne Duszpasterstwo Policji. Był również duszpasterzem Okręgu Lubuskiego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Za swoją działalność otrzymał liczne wyróżnienia kościelne i państwowe. Papież Jan Paweł II w 1989 r. wyróżnił go godnością Kapelana Jego Świątobliwości. W 2007 r., za zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, otrzymał nadany przez Prezydenta RP Order Odrodzenia Polski.

Ks. prał. Andrzejewski zmarł 30 stycznia 2015 r. w szpitalu w Gorzowie Wlkp.