Człowieczeństwo podstawą kapłaństwa

W Wyższym Seminarium Duchownym już po raz 71. zainaugurowano nowy rok akademicki. Do kapłaństwa przygotowuje się tu 27 alumnów.

Msza św. na rozpoczęcie nowego roku formacji.
JK /Foto Gość

Uroczysta Msza św., przemówienie inau- guracyjne, immatrykulacja alumnów pierwszego roku, wykład „Tomasza à Kempis De imitatione Christi – mała księga o wielkim formacie”, alokucja bp. Tadeusza Lityńskiego – to w wielkim skrócie najważniejsze punkty uroczystości rozpoczęcia roku akademickiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu.

Klerykalizm źle służy kapłanom

Jak zawsze uroczystość rozpoczęła się od Eucharystii w kościele seminaryjnym. Pasterz diecezji przypomniał, że formacja do kapłaństwa, a także samo kapłaństwo wymaga zjednoczenia z Bogiem na modlitwie. – Od tego zależy owocność naszej pracy – zauważył w homilii bp Lityński. – Drugim ważnym akcentem i wyzwaniem jest ludzka formacja prowadząca do takiego człowieczeństwa, które przyjął nasz Pan (…). Człowieczeństwo stanowi podstawę kapłaństwa – dodał. Dalsza część uroczystości odbyła się w seminaryjnej auli. Jak co roku nie zabrakło przemówienia rektora, który przypomniał, że pójście za Chrystusem zawsze wymagało odwagi. – Także dzisiaj odwaga jest bardziej potrzebna. Oto bowiem Kościół Jezusa Chrystusa staje wobec trudności i wyzwań, z jakimi już dawno nie musiał się zmagać. Wiele osób ta sytuacja skłania do zwierania szeregów i przyjmowania postawy obronnej. Jednak jedyną odpowiedzią na szerzący się niepokój może być autentyczne nawrócenie i próba wiernego realizowania własnego powołania. Bardziej niż „obrońców” chrześcijaństwa, potrzebujemy dzisiaj ludzi, którzy jako pierwsi wierzą w Chrystusa – mówił rektor ks. Dariusz Mazurkiewicz, który przypomniał także, że kapłan jest po to, aby czynić to, co robił Jezus. – On, czując na sobie spojrzenia chorych i tych wszystkich, którzy Go szukali, pokazywał zawsze miłosierne oblicze Boga Ojca, uzdrawiając dusze, wybaczając grzechy, głosząc królestwo niebieskie, nie wypędzając nikogo. Zawsze przejmował się do głębi potrzebami ludzkimi i pomagał ludziom wzrastać – mówił rektor. – Niebezpieczeństwem, które może przekreślić taki styl kapłaństwa, jest klerykalizm. Klerykalny jest ten kapłan, który chce dowodzić, który wydaje rozkazy, który wie wszystko, zamykając się w sobie i nie dopuszczając do współpracy z ludźmi w misji Kościoła. Klerykalny jest kapłan zamknięty w sobie, we własnych horyzontach, który nie radzi się, nie daje miejsca innym, zwłaszcza świeckim, nie uznając ich podstawowej roli w misji Kościoła. Klerykalizm źle służy kapłanom, zniekształca bowiem ich posłannictwo, a także szkodzi świeckim, gdyż uniemożliwia ich wzrastanie jako dojrzałych chrześcijan – dodał.

Prośba o modlitwę

Klerycy w każdym roku akademickim stają przed nowymi wyzwaniami. – Początek tego roku niesie dla mnie wiele nowości, w które powoli staram się wchodzić. Czas studium filozofii już się zakończył, a teraz przyszła kolej na poznanie nowej rzeczywistości, czyli nauk teologicznych. Dzięki temu, że na trzecim roku formacji wiele rzeczy się zmienia, rozpoczynam ten czas pełen ciekawości i oczekiwania na to, co mnie czeka, szczególnie na dzień w którym przyjmę posługę lektoratu i strój duchowny – wyjaśnia kl. Tomasz Dragańczuk. – Największym wsparciem, jakie możemy otrzymać, jest modlitwa, która często pomaga nam przetrwać nawet największe trudności i wątpliwości, jakie przychodzą w czasie formacji seminaryjnej. Dlatego proszę o modlitwę przez wstawiennictwo Matki Bożej Ozdoby Paradyża w intencji całej naszej wspólnoty – dodaje.