W parafialnej kronice zapisano, że najprawdopodobniej, w 1697 r. pod majestatycznym drzewem car Rosji Piotr I Wielki zjadł śniadanie. Podróżujący incognito, jako Piotr Michajłow, władca jechał na rekonesans po księstwach niemieckich, Holandii oraz Anglii. Toporów leżał na szlaku, dlatego wybrano odpowiednie, zacienione rozłożystymi konarami dębu miejsce na poranny posiłek.

Wiekowy olbrzym

Drzewo, którego wiek specjaliści oceniają na ponad 600 lat, zostało zasadzone w okresie, kiedy miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w spisie własności łagowskich joannitów. W 1467 r. w cieniu dębu zbudowano drewniany kościół. Po pierwszej świątyni nie pozostały wyraźne ślady, natomiast drzewo niewzruszenie dominuje nad wsią, obecnie w sąsiedztwie neogotyckiej świątyni.