W wydarzeniu mogą wziąć udział wyłącznie imiennie zaproszeni goście. Będzie jednak ono transmitowane na kanale YouTube paradyskiego seminarium.

Święcenia kapłańskie (prezbiteratu) przyjmą diakoni, którzy ukończyli formację w diecezjalnym seminarium duchownym. Następnego dnia po przyjęciu święceń nowo wyświęceni kapłani, zgodnie ze zwyczajem, odprawią prymicyjną mszę św. W tym roku - ze względu na obowiązujący reżim sanitarny - msza prymicyjna będzie miała raczej kameralny charakter. Uroczystości z szerszym udziałem wiernych odbędą się po ustaniu pandemii. Od 20 czerwca nowo wyświęceni księża zostaną skierowani do pracy duszpasterskiej. W okresie letnim będą zaangażowani w różne posługi o charakterze tymczasowym. Z końcem sierpnia otrzymają skierowanie na pierwszą stałą placówkę duszpasterską.

W tym roku święcenia kapłańskie przyjmą:

•     Łukasz Bajcar, z parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Szprotawie;
•     Dawid Klepusewicz, z parafii pw. św. Józefa Rzemieślnika w Nowej Soli;
•     Wojciech Lisiewicz, z parafii pw. św. Alberta Chmielowskiego w Zielonej Górze;
•     Jarosław Marszałek, z parafii pw. św. Klemensa w Głogowie;
•     Paweł Mikołajczak, z parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP we Wschowie.

Święcenia diakonatu otrzyma Konrad Jasiewicz z parafii pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Kolsku.

Sakrament święceń został ustanowiony przez Chrystusa, który uczynił Apostołów i ich następców, czyli biskupów, uczestnikami swojej własnej misji. Z kolei biskupi zadania swego urzędu przekazali w różnym stopniu innym członkom Kościoła. Dlatego już od czasów starożytnych urząd kościelny sprawowany jest w trzech odrębnych stopniach przez biskupów, prezbiterów i diakonów. Diakoni znajdują się na najniższym szczeblu hierarchii. W jedności z biskupem i jego prezbiterium wypełniają oni swoją posługę w liturgii, głoszeniu słowa Bożego i dziełach miłości. Diakoni odczytują Ewangelię podczas mszy św. i usługują przy ołtarzu. Mają prawo rozdzielać wiernym komunię św. Mogą głosić kazania, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu małżeństw, przewodniczyć modlitwom i prowadzić pogrzeby. Diakoni, którzy przygotowują się do przyjęcia święceń kapłańskich, zobowiązani są do zachowywania celibatu.

Z kolei kapłani (prezbiterzy) są współpracownikami biskupa. Wspierają go w realizacji powierzonej mu misji będącej kontynuacją posłannictwa zleconego przez Chrystusa Apostołom. Ich zadaniem jest głoszenie słowa Bożego i sprawowanie sakramentów, a szczególnie Eucharystii i sakramentu pokuty. Kapłani przewodzą również i kierują lokalnymi wspólnotami wiernych.

Obrzęd święceń ma miejsce podczas mszy św. Przed homilią biskupa kandydaci na prezbiterów i diakonów zostają przedstawieni zgromadzonym wiernym. Po wysłuchaniu homilii kandydaci wyrażają publicznie wolę przyjęcia święceń i zobowiązują się do przyjęcia związanych z nimi zadań: głoszenia Ewangelii, sprawowania sakramentów, gorliwej modlitwy i życia w duchu współofiarowania się z Chrystusem za zbawienie ludzi. Przyrzekają również cześć i posłuszeństwo swojemu biskupowi. Kandydaci do diakonatu zobowiązują się także do życia w celibacie.

Następnie zgromadzeni modlą się za mających przyjąć święcenia śpiewając litanię do wszystkich świętych. W czasie tego śpiewu kandydaci leżą krzyżem. Po odśpiewaniu litanii ma miejsce istotny obrzęd święceń.

W pierwszej kolejności udzielane są święcenia diakonatu: biskup najpierw w milczeniu wkłada ręce na głowy kandydatów, a później odmawia specjalną modlitwę.

Po jej zakończeniu nowo wyświęceni diakoni otrzymują właściwy sobie strój liturgiczny, czyli stułę noszoną na lewym ramieniu oraz dalmatykę (wierzchnią szatę z rękawami). W stroju diakońskim podchodzą do biskupa, który każdemu z nich wręcza księgę Ewangelii.

Następnie biskup udziela święceń prezbiteratu: w milczeniu nakłada ręce na głowy kandydatów, po nim to samo czynią wszyscy obecni na liturgii kapłani. Później biskup odmawia modlitwę konsekracyjną, a po jej zakończeniu nowo wyświęceni kapłani otrzymują właściwy sobie strój liturgiczny, czyli stułę noszoną na sposób kapłański i ornat. W tym stroju podchodzą do biskupa, który każdemu z nich udziela namaszczenia świętym Krzyżmem, czyli olejem poświęconym w Wielki Czwartek i służącym do sprawowania czynności sakramentalnych. Biskup przekazuje im również patenę z chlebem i kielich winem i wodą. Obrzęd święceń kończy się symbolicznym pocałunkiem pokoju.