Krzysztof Król: Skąd ta decyzja, by pomagać w szpitalu przy chorych na COVID-19?

Kl. Oskar Sosna: Odpowiedziałem na apel wielu ludzi, którzy głośno mówili o potrzebie pomocy w placówkach covidowych. Czułem, że powinienem się zgłosić. Jako oblat szczególnie mam odpowiadać na naglące potrzeby ubogich. W pierwszych latach istnienia naszego zgromadzenia (w XIX w.) kilku z moich współbraci poniosło nawet śmierć, zarażając się od chorych, którym z poświęceniem posługiwali. Do zaangażowania się miałem sprzyjające okoliczności, ponieważ w tym roku przeżywam staż pastoralny w domu zakonnym Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Gorzowie Wielkopolskim i nie mam wykładów. Mój przełożony o. Piotr Osowski OMI spytał, czy nie chciałbym zgłosić się do pomocy. Już samo to pytanie uznałem z radością za zgodę. Domownicy przejęli moje obowiązki oraz wspierają mnie modlitwą. Przez pośrednictwo ks. Tomka Duszczaka, który jest duszpasterzem chorych i służby zdrowia w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, trafiłem do Torzymia.