Potrójny wymiar posługi

Ksiądz Wojciech Oleśków zauważa, że diakonat stały może przyczynić się do ożywienia parafii.

Pierwszy dyrektor ośrodka, a jednocześnie delegat biskupa diecezjalnego ds. diakonów stałych.
Krzysztof Król /Foto Gość

Krzysztof Król: Biskup Tadeusz Lityński 26 września powołał Diecezjalny Ośrodek Formacji Diakonów Stałych, który będzie funkcjonował przy Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. Edyty Stein w Zielonej Górze. Dlaczego powstał?

ks. Wojciech Oleśków: Ma to związek z dużym zainteresowaniem diakonatem stałym w diecezji. W tej chwili jest siedmiu mężczyzn, którzy chcieliby podjąć tę formację. Mamy wielu szafarzy, lektorów, akolitów, którzy są mocno zaangażowani w swoich parafiach. Takie osoby odkrywają powołanie do diakonatu, ponieważ chcą pogłębić swoją posługę w Kościele.

Powiedzmy zatem nieco więcej o powstającym ośrodku.

Konferencja Episkopatu Polski daje możliwość przygotowania formacji dla diakonów stałych w diecezji. Jest to powołany przez biskupa diecezjalnego ośrodek, którego zadaniem jest prowadzenie formacji zarówno kandydatów do święceń, jak i formacji stałej diakonów i ich rodzin. W najbliższych tygodniach spotka się zespół roboczy ds. statutu i regulaminu studiów. Właśnie w tych dokumentach będzie opisana szczegółowo formacja diakonów stałych. Na dzisiaj możemy powiedzieć o kilku etapach formacji. Są to: przedstawienie kandydata, okres propedeutyczny, dopuszczenie do grona kandydatów do diakonatu, posługi lektoratu i akolitatu, święcenia diakonatu i formacja stała. Te etapy zostaną szerzej omówione w regulaminie ośrodka. Formacja diakonów odbywa się w wymiarze ludzkim, duchowym, intelektualnym, pastoralnym oraz w aspekcie życia rodzinnego, co również zostanie szerzej przedstawione w regulaminie.

Przypomnijmy, kto może zostać diakonem stałym.

Kandydatem do stanu diakonatu może być mężczyzna obdarowany szczególnym darem powołania do służby w Kościele. Powinien cechować się dojrzałą wiarą, życiem sakramentalnym oraz aktywnym zaangażowaniem w duszpasterstwie parafialnym. Według prawa kanonicznego do diakonatu mogą zostać dopuszczeni celibatariusze, a także mężczyźni żonaci oraz wdowcy. Kandydaci do diakonatu związani węzłem małżeńskim mogą być dopuszczeni do święceń nie wcześniej niż po ukończeniu 35. roku życia i przynajmniej po pięciu latach małżeństwa. Reszta wymagań będzie ujęta we wspomnianym regulaminie ośrodka.

Sobór Watykański II przypomina, że diakoni przyjmują święcenia nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi…

Diakon ma pomagać kapłanom i służyć całej wspólnocie Kościoła. Swoją misję wypełnia w łączności z biskupem i jego prezbiterami. Można wymienić potrójny wymiar posługi diakona stałego: diakonia liturgii, słowa i miłości. Do liturgicznych posług diakona stałego należą: udzielanie sakramentu chrztu, asystowanie i pomaganie biskupowi podczas celebrowania Eucharystii i innych obrzędów liturgicznych, sprawowanie sakramentu małżeństwa, zanoszenie Wiatyku lub Komunii Świętej chorym, przewodniczenie liturgii godzin, nabożeństwom żałobnym i pogrzebowym, sprawowanie błogosławieństw osób i rzeczy, błogosławieństw mieszkań podczas odwiedzin duszpasterskich. Diakonia słowa obejmuje proklamowanie Ewangelii i głoszenie słowa Bożego, katechizowanie wiernych, uczestniczenie w programach duszpasterskich, dawanie świadectwa o obowiązku misyjności Kościoła. Diakonia miłosierdzia obejmuje troskę o biednych i chorych w szpitalach, aktywne uczestnictwo w dziełach miłosierdzia, służbę w zakresie formowania chrześcijańskiego młodzieży.

Warto także przypomnieć, że diakonat stały to nic nowego w Kościele…

Rozwijał się w Kościele Zachodnim aż do V wieku. Później pozostał jedynie etapem przejściowym dla kandydatów do święceń kapłańskich. Sobór Watykański II mówi o przywróceniu diakonatu jako właściwego stopnia hierarchicznego. Przez to Kościół wraca do tradycji, która była u jego początku. Chodzi również o ożywienie wspólnot parafialnych, aby określone posługi, które były spełniane dotąd, w sposób stały otrzymały trwałe wsparcie ze strony świeckich w postaci sakramentalnej. Na pewno musi być to przemyślana decyzja, a nawet rozpoznanie powołania do wyruszenia tą drogą.

Zainteresowanie diakonatem stałym to chyba znak dzisiejszych czasów…

Jak najbardziej! Może się to przyczynić do ożywienia parafii, rozpoznania pewnych charyzmatów, większego zaangażowania konkretnych osób i rodzin w życie diecezji oraz parafii. Może to pomóc również w odkryciu nowych przestrzeni w Kościele.

Kontakt z dyrektorem Diecezjalnego Ośrodka Formacji Diakonów Stałych: tel. 502 993 560.