Robią tak już od czternastu lat, a zaczynali bardzo skromnie, bo zaledwie w kilka osób. Teraz regularnie chodzi ponad setka pątników. – Od tamtej wrześniowej soboty chodzimy co miesiąc bez przerwy, bez względu na święta, pogodę czy pandemię. Nie opuściliśmy żadnej! – podkreśla Elżbieta Mikulska z Łagowa, jedna z organizatorek.

Obiecała zbawienie

Korzeni tej wędrówki należy szukać w dalekiej Fatimie, gdzie Maryja prosiła o nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca dla ratowania świata i dusz przed piekłem. – To nasza odpowiedź na wezwanie Maryi, która w czasie objawień fatimskich powiedziała, że Pan Jezus chce ustanowić na świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca, aby ludzie Ją lepiej poznali i pokochali, a tym, którzy będą z wiarą praktykowali to nabożeństwo, obiecała zbawienie. Wypełniamy wszystko według wskazań z Fatimy: spowiedź św., Komunia św., medytacja, Różaniec – wyjaśnia ks. Andrzej Oczachowski, opiekun duchowy pielgrzymów, a Elżbieta Mikulska dodaje: – Pielgrzymka nie jest warunkiem tego nabożeństwa, ale my – zgodnie z naszą intencją – pragniemy, aby „Maryja była bardziej znana i miłowana, by Jej orędzie z Fatimy poznał i wypełniał cały świat”. Idąc tą drogą, co miesiąc chcemy przypominać, uczyć i dawać świadectwo tym, którzy tego jeszcze nie znają.

Z dalekiej Fatimy

Pątnicy zawsze wyruszają o godz. 7.30 spod budynku straży pożarnej. – Rozpoczynamy od modlitwy porannej, następnie śpiewamy Godzinki ku czci Matki Bożej, a potem jest pierwsza część Różańca – wyjaśnia pani Elżbieta. – Mniej więcej po godzinie wędrówki jest pierwsza przerwa na kanapkę i kawę, a potem dalsza droga ze śpiewem pieśni maryjnych na ustach. Wychodząc z Kolska, słuchamy konferencji nagranej nam wcześniej przez ks. Krzysztofa Czaplę, który jest dyrektorem Sekretariatu Fatimskiego w Zakopanem. Następnie odmawiamy Koronkę do Bożego Miłosierdzia i kolejne dwie części Różańca. Do sanktuarium wchodzimy, śpiewając pieśń: „Z dalekiej Fatimy”. Potem czas na spowiedź, Mszę św., medytację i Różaniec. Oczywiście wszystko w intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi. Wierzymy w obietnicę Matki Bożej, że przez to możemy uprosić u Boga ocalenie dla świata i dusz idących do piekła – podkreśla Elżbieta Mikulska.

Zaraz fruwałam

Z roku na rok pielgrzymka zatacza coraz szersze kręgi. – Te informacje, które są przekazywane chociażby w „Gościu Niedzielnym”, oddziaływają na ludzi. Czytają, pytają, przyjeżdżają i włączają się w to pielgrzymowanie. Zatem nie jest to już tylko lokalne wydarzenie, ale znacznie szersze, aż po krańce diecezji – wyjaśnia ks. Oczachowski. – Misja Fatimy się nie skończyła, ona wciąż trwa i trzeba ją realizować – dodaje.

Okazja do kolejnej wędrówki już w pierwszą sobotę grudnia. Wiele osób wędruje od lat, inni dopiero zaczynają i nie żałują, że się zdecydowali. – Idę drugi raz. Za pierwszym było ciężko i na drugi dzień miałam zakwasy, ale „fruwałam”, bo dostałam tyle energii i mocy z nieba. Polecam każdemu! – podkreśla Dorota Piasecka ze Szprotawy.

Fatimskie wędrowanie

Kolejna wyruszy 2 grudnia. Zbiórka o godz. 7.20 przy ul. Rokitniańskiej (obok budynku straży pożarnej). Więcej: wpierwszesoboty.pl