Był nastolatkiem, który próbował zasługiwać na względy wśród rówieśników. Czuł się niedowartościowany. – Nie mogłem zaimponować zawartością portfela, więc nadrabiałem sposobem bycia. Zawsze starałem się być wodzirejem w grupie, wygłupiając się w różny sposób – opowiada. – Chciałem zwrócić na siebie uwagę i mieć wśród znajomych poparcie. Żeby mówili, że Stempel jest fajny. Ale to nie byłem tak naprawdę ja – dodaje.