Obraz namalowany "światłem"

Obraz namalowany został przez znaną poznańską artystkę malarkę - panią Ewę Kasprzyk, której obrazy prezentowe były na wielu wystawach krajowych i zagranicznych oraz zdobią wnętrza wielu kościołów również naszej diecezji. Przedstawia on postać Błogosławionego oraz układ jego ciała w sposób autorski, nie będący jedynie kolejną kopią istniejącej fotografii. Artystce zależało na przedstawieniu wizerunku Ojca św. wyrażającego jego rozmodlenie, spokój, mądrość oraz szczęście. Jego wzrok skierowany ku niebu to wskazówka i zachęta dla nas. Ułożone w charakterystyczny dla Niego sposób dłonie dodatkowo podkreślają Jego rozmodlenie, zadumę i duchową wrażliwość. Niewyraźna dolna część obrazu akcentuje to, co często zauważane było przez tych, którzy towarzyszyli Jego modlitwie podczas której jakby nie do końca był na ziemi, znajdował się „między niebem a ziemią”.

Od strony technicznej obraz namalowany jest „światłem” w taki sposób, by oświetlenie sylwetki papieża kojarzyło się z płonącą świecą - spalającą się ale jednocześnie oświecającą sobą otaczające ją mroki.

Forma samego obrazu doskonale wpisuje się w barokowy wystrój rokitniańskiej świątyni współbrzmiąc jednocześnie ze znajdującym się w niej obrazem przedstawiającym Jezusa Miłosiernego. Papież bowiem, będą jeszcze biskupem krakowskim, dał się poznać jako gorący orędownik kultu Miłosierdzia Bożego. On też po kanonizacji s. Faustyny w 2000 roku ustanowił II Niedzielę Wielkanocną świętem Miłosierdzia Bożego i również w wigilię tego święta 2005 r. przeszedł do Domu Ojca.

Spoglądając na postać bł. Jana Pawła II nie sposób pominąć maryjnego rysu jego duchowości. W swym papieskim herbie - który również odnajdujemy na obrazie oraz w witrażu nad miejscem przeznaczonym dla niego - umieścił pod wizerunkiem krzyża literę „M”, a swym zawołaniem uczynił słowa „Totus Tuus”. Całą swą maryjność umieszczał więc pod krzyżem, jakby chciał powiedzieć, że pod Jej opieką i na Jej wzór On też pod krzyżem staje, oddany bez reszty Temu, któremu Ona całe swe życie oddała. O tym też przypomina umieszczony w tle obrazu krzyż.  Maryja, tak bliska mu przez całe jego życie, wciąż jest tą, którą wskazuje jako drogę dla nas, drogę ku naszej pogłębionej więzi z Bogiem, ku świętości.

Żadne spojrzenie z zewnątrz nie jest w stanie uchwycić tej intymnej więzi, jaka nawiązuje się i pogłębia w życiu człowieka świętego. Umieszczony w naszej bazylice obraz bł. Jana Pawła II jest jedynie próbą dotknięcia Jego świętości i kolejną zachętą dla nas. Zachętą do wsłuchiwania się w Boga, odkrywania Jego woli i jej realizowania we własnym życiu tak, jak czyniła to Ta, której powiedział „Totus Tuus” i jak całe swe życie czynił on - bł. Jan Paweł II.

Obraz ten jest wyrazem naszej wdzięczności Bogu za dar tego niezwykłego Papieża związanego również z naszym sanktuarium. O nim przypomina nam piękna kolekcja papieska znajdująca się w naszym muzeum, złota róża i srebrny różaniec umieszczone tuż przy obrazie Matki Bożej. Róża, która wyraża Jego wdzięczność wobec Tej, której wszystko zawierzył. Różaniec odczytywany przez nas jako zaproszenie abyśmy przez tę modlitwę uczyli się od Maryi jak służyć Bogu i człowiekowi. Wciąż mamy w pamięci rok 1989 i uroczystość Koronacji Obrazu Matki Bożej koroną przez Niego pobłogosławioną. Nie przestajemy też wsłuchiwać się w Jego słowa. Każda niedzielna Msza św. o godz. 1500 podczas, której możemy ucałować Jego relikwię, jest do tego dobrą okazją.

Niech każde spojrzenie na Obraz błogosławionego Ojca Świętego przypomina nam Jego niezwykłe świadectwo życia oddanego Bogu i człowiekowi, życia, przez które szedł wraz z Maryją. Niech będzie nieustannym wezwaniem do odkrywania przez nas i wszystkich przybywających do naszego sanktuarium pielgrzymów, że każdy z nas jest powołany do świętości.