Trudne chwile w Otyniu

Kilka dat jest ważnych w historii kościoła i późniejszego sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju w Otyniu. W 1313 roku po raz pierwszy w annałach pojawia się nazwa tej miejscowości, w 1332 r. w mieście istniał już kościół, w którym od XV w. datuje się kult Matki Bożej, skupiający się wokół późnogotyckiej figury. Od 1665 do 1918 roku odbywały się pielgrzymki z figurą Matki Bożej z Otynia do Klenicy, na uroczystość Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. 8 grudnia 2005 r. bp Adam Dyczkowski kościół w Otyniu podniósł do rangi diecezjalnego sanktuarium, a rok później, 25 czerwca odbyły się tu obchody jubileuszu 350-lecia obecności figury, połączone z uroczystą rekoronacją Dzieciątka Jezus i Matki Bożej. Ostatnie odnotowane wydarzenia są niestety złe. W sierpniu tego roku runęła kościelna wieża. Od tego momentu sanktuarium nie może normalnie funkcjonować. – Przez 3 miesiące nie można było wejść do kościoła. Był to najdłuższy „Adwent” w życiu nie tylko moim, ale i wielu parafian i pątników – mówi kustosz ks. kan. Grzegorz Sopniewski. – Figura została wyniesiona z kościoła, a Msze św. odprawialiśmy w byłych salkach katechetycznych lub na ścieżkach drogi krzyżowej wokół kościoła, a potem w szkole – dodaje kapłan.