„Niemiecki” cmentarz w Brójcach, jak wiele innych podobnych nekropolii w naszym regionie, przez lata był zapomnianym miejscem, ze zrozumiałych przyczyn. Bliscy pochowanych tam zmarłych musieli wyjechać, a nowi mieszkańcy troszczyli się o swoich przodków. Sytuacja jednak zaczęła się zmieniać, kiedy dzieci i wnuki dawnych mieszkańców poszukiwali swoich bliskich. To jest najważniejsze, że zaczęły tworzyć się więzi przyjaźni przekraczające wydarzenia historyczne, pojawiła się inicjatywa posprzątania cmentarza.

Polacy i Niemcy mogli wspólnie odkrywać przeszłość w duchu chrześcijańskiej miłości i szacunku. Poznawanie drugiego człowieka, Polaka (katolika) i Niemca (ewangelika) dało szansę na odkrycie czegoś całkiem nowego, nieprzewidywalnego. I tak też się stało 30 października na cmentarzu w Brójcach, dzięki przełamywaniu stereotypów, odbył się ekumeniczny pogrzeb 60 osób, które pod koniec stycznia lub na początku lutego 1945 roku straciły życie. Wśród nich było 8 żołnierzy, a pozostali to ofiary zabójstwa dokonanego przez żołnierzy Armii Czerwonej.

Okazać szacunek zmarłym, chrześcijanom, siostrom i braciom, to postawa ewangeliczna, która w Uroczystość Wszystkich Świętych, Dzień Zaduszny nabiera szczególnego znaczenia. Warto przekraczać granice, często wydawałoby się  nieprzekraczalne, bo wtedy dokonuje się coś wyjątkowego. Łzy wzruszenia, szczęścia towarzyszyły wielu uczestnikom ceremonii chrześcijańskiego pogrzebu w Brójcach, a szczególnie najbliższym zmarłych.

- Byłem dziesięcioletnim chłopcem, kiedy mój tata został zastrzelony w łóżku przez czerwonoarmistów, a jego zwłoki zostały jeszcze zmasakrowane. Nie wiedziałem, gdzie mój ojciec został pochowany. Dzisiaj po 68 latach mogę go pożegnać podczas uroczystości pogrzebowych…, nie potrafię opisać mojego wzruszenia. To jest dla mnie wyjątkowy dzień, na który czekałem 68 lat – mówi Herbert Blanck z Kassel.