Matka Ziemi Zachodniej

Wróćmy na chwilę do tamtych dni. Ćwierć wieku temu koronę wykonał poznański artysta Antoni Tyrała. „Do złożenia ofiary na korony będzie miał prawo tylko ten, kto gotów jest najpierw złożyć ofiarę duchową, wolę wyrzeczenia się grzechu, zerwania z nałogiem i okazją do grzechu. Ten, kto przyjmuje lub uratuje życie niechcianego dziecka, przebaczy krzywdę i wyciągnie rękę do zgody, wymodli nawrócenie grzesznika albo podejmie się wymodlić jedno powołanie do służby Bożej, kto się zobowiąże przyjąć radośnie krzyż codziennego cierpienia” – pisał w liście duszpasterskim ówczesny ordynariusz bp Józef Michalik.

W kwietniu 1989 roku, z bp. Józefem Michalikiem i bp. Pawłem Sochą na czele, do Rzymu udała się grupa blisko 700 diecezjan. Do papieża zabrano nie tylko koronę, ale także Księgę Darów, która byłą streszczeniem takich ksiąg złożonych w każdej parafii. Koronę 22 kwietnia poświęcił Jan Paweł II po Mszy św. w swojej kaplicy.

Koronacja miała miejsce 18 czerwca 1989 roku. Uczestniczyli w niej przedstawiciele episkopatu i ok. 120 tys. wiernych z kraju i zagranicy. Na rozpoczęcie Mszy św. w imieniu diecezjan przemówił dopiero co wybrany w wyborach 1989 roku senator pierwszej kadencji Edward Lipiec z Drożkowa: „Nie chcemy być niewolnikami naszych nałogów: pijaństwa, lenistwa, gnuśności, niewiary w to, że nie jesteśmy w stanie sami dla siebie nic zrobić. Ostatnie wydarzenia udowodniły, że możemy wiele, bylebyśmy tylko potrafili się zorganizować, bylebyśmy tylko byli solidni i zdecydowani, odważni i odpowiedzialni za siebie i za braci, za Kościół i za kraj” – deklarował.

Eucharystii przewodniczył ówczesny metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz. Homilię wygłosił prymas kard. Józef Glemp. „I my dzisiaj, jak król Michał Korybut Wiśniowiecki, jesteśmy na początku jakichś nowych czasów. Pragniemy odbudować naszą rzeczywistość nadpsutą przede wszystkim w dziedzinie moralności, osobistej i społecznej, bo jest to podstawa każdego odrodzenia” – mówił w prymas, który dokonał aktu koronacji.

Przygotowania do 25. rocznicy koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej, której jesteśmy świadkami trwały już dłuższy czas m.in. wyremontowano dom rekolekcyjny, powstał nowy refektarz i kawiarnia dla pielgrzymów, uruchomiono także Dom św. Marty. Odrestaurowano także organy w bazylice dzięki ofiarności rokitniańskich duszpasterzy, parafian oraz pielgrzymów. W Rokitnie na dobre działa już Diecezjalne Centrum Duchowości Maryjnej, a przez ostatni rok grupy i wspólnoty dla których Rokitno to ważne miejsce pielgrzymowania, zawierzały się Maryi. „Matko Kościoła! Zjednocz nas wszystkich nie tylko wokół zabiegania o powszedni chleb, bardziej jeszcze zjednocz nas w trosce o miejsce Boga w nas i pośród nas” – to fragment modlitwy rolników.