Przygoda z pisankami przejdź do galerii

Katarzyna Buganik: Jak zaczęła się Pani przygoda z pisankami?

Irena Dobucka: Już kiedy byłam dzieckiem, interesowało mnie przygotowanie do tzw. „święconek”. Najbardziej podobało mi się, gdy mój sąsiad pan Józiu, przy pomocy zwykłego patyczka, odrobiny rozgrzanego wosku pszczelego i szpilki krawieckiej, wyczarowywał piękne pisanki wielkanocne. Później, po wielu latach, dowiedziałam się, że mój sąsiad pochodził z Augustowa, i stamtąd pochodzą również wzory, które mi pokazał. Dla mnie dekorowanie jaj i obserwowanie jak to robi mój sąsiad, to było zawsze niesamowite doświadczenie.

Jak to się stało, że zwykłe malowanie jaj na święta, przerodziło się w profesjonalne dekoratorstwo?

Przyszedł czas, że postanowiłam spróbować własnych sił. Pierwsze wzory, które pokazał mi pan Józiu, wzbogaciłam o nowsze, poszerzyłam również paletę kolorów. Stworzyłam własny, niepowtarzalny styl dekorowania jajek i tak zwykłe malowanie pisanek na święta stało się nie tylko moją pasją, ale i życiową przygodą.

Ozdabia Pani jaja dwoma technikami - metodą drapaną i batikową. Czym się one od siebie różnią?

Metoda batikowa polega na nanoszeniu rozgrzanego wosku na skorupkę jajka za pomocą szpilki. Pokryte woskiem jajko jest najpierw barwione, później osuszane, a następnie ponownie nakłada się na nie wosk. Czynność ta jest powtarzana w zależności od liczby kolorów, które się używa do barwienia. Na koniec usuwa się wosk i odkrywa się wzory.

Kraszanki powstają techniką rytowniczo-dziurkowaną. Jest to żmudna, ale bardzo efektowna metoda. Polega on na wyskrobywaniu ostrym narzędziem, na zabarwionej na jednolity kolor skorupce jajka, cienkiej, wiotkiej linii układającej się we wzory. To, co zwraca szczególną uwagę w tej technice, to efekt końcowy, kiedy na jajku wydrapany jest ozdobny ornament, a biel skorupki kontrastuje z farbą.