Malutka scena trzy na trzy. Dookoła kilkadziesiąt krzeseł i surowe wnętrze. Ceglane ściany, widoczne fragmenty rur. Na scenie stolik i stara maszyna do pisania, a tuż obok lampa. Idealna do przesłuchań. Główny bohater rozpoczyna: „Dobry wieczór, przyjaciele. Chcę podać krótkie ogłoszenie. Uwaga – »zgubiono krzyż«. I nie można go znaleźć. Może znalazł go ktoś z was? Mój Chrystus w tym pośpiechu zgubił swój krzyż. I nie ustaliłem, gdzie to się zdarzyło. On to wie, ale nie odpowiada. Ani śladu. A ja chciałbym zwrócić Chrystusowi Jego krzyż. Przynajmniej to mógłbym dla Niego zrobić.