Zielonogórsko-Gorzowski
I tak wracamy do dziś
„Lepiej, żeby jutro was tu nie było! A jak przyjdziemy i będziecie, to z wami koniec!” – usłyszeli od sąsiadów, z którymi przed wojną żyli w zgodzie.
Mieczysław Łukasik mieszka dziś w Kosieczynie k. Zbąszynka, ale przyszedł na świat w niewielkiej Grzegorzówce k. Ostroga nad rzeką Horyń [teren dzisiejszej Ukrainy – przyp. aut.] w 1935 roku, jako pierwsze dziecko Stanisława i Antoniny. – Byliśmy osadnikami. Mój dziadek pochodził z województwa kieleckiego – opowiada pan Mieczysław. – Nasza wioska była dosyć zwarta. Miała jedną ulicę główną. Mieszkaliśmy razem ze stryjkiem w domu, który odziedziczyliśmy po dziadku. Wygody tam nie było wielkiej. To był domek dwuizbowy z taką przybudówką na oborę. Pamiętam, była studnia kręcona na podwórku. Najbliżej nas mieszkała rodzina ukraińska, a po drugiej stronie, trochę dalej – polska, która po napaści Rosjan została wywieziona na Syberię – dodaje.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
