Najbardziej wiarygodna jest miłość przejdź do galerii

Były to święcenia niezwykłe. Zgromadzili się sami święci, niezwykli ludzie, św. Jan Paweł II, sługa Boży bp Wilhelm Pluta, kardynał nominat Ignacy Jeż. Właśnie w takim gronie bp Paweł przyjmował święcenia – powiedział abp Józef Michalik.

Dostojnemu jubilatowi podczas rocznicowej Eucharystii towarzyszyli ordynariusze, z którymi współpracował w minionych latach: abp Józef Michalik, bp Adam Dyczkowski, bp Stefan Regmunt i bp Tadeusz Lityński.  

„Niech ten Duch będzie w Tobie mocny, ażeby mowa Twoich słów i mowa Twojego życia była tak skuteczna, jak była mowa św. Szczepana...” „Tobie życzymy, ażebyś widział niebiosa otwarte, żebyś widział Chrystusa i ukazywał wszystkim” – można przeczytać w kazaniu kardynała Karola Wojtyły, wygłoszonym podczas Mszy święceń biskupich. Do historycznych słów głównego konsekratora z 1973 r. w jubileuszowym kazaniu nawiązał abp Józef Michalik, dziękując św. Szczepanowi za opiekę nad bp. Pawłem oraz utrzymywanie go w opiece świadectwa i posługi.

Metropolita przemyski przypomniał wybrane fragmenty 5-stronnicowego kazania kardynała Karola Wojtyły z uroczystości konsekracji bp. Pawła, mówiąc: – Przed 45-laty kardynał Wojtyła życzył biskupowi, aby osoby, do których będzie przemawiał, nie mogły się oprzeć Duchowi Świętemu. Podobnie, jak w przypadku apostołów i św. Szczepana. „Niech Duch Święty będzie w Tobie mocny, mimo, że Ty będziesz słaby” w tym momencie kardynał się pomylił. Święci też się mylą. Okazuje się, że bp Paweł jest nie tylko mocny w Duchu, ale również w ciele i bardzo się z tego cieszymy. Bp Paweł, od naszego pierwszego spotkania był całym sercem otwarty, pomocny i życzliwy. Pan Bóg posługuje się pięknym człowieczeństwem. Związek z Chrystusem jest udzielaniem miłości Ducha Świętego, która jest najbardziej przekonywująca, przemieniająca i przepalająca ludzkie wnętrze. Wielkość człowieka pokazuje się przez małe kroki i gesty – mówił arcybiskup.

Jubileusz był podziękowaniem bp Pawła Sochy za dar pełni kapłaństwa, za wybór oraz za wierną posługę pasterską w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Przypomnijmy, że papież św. Paweł VI 16 listopada 1973 r. mianował ks. Pawła Sochę, urodzonego 10 stycznia 1935 r. w Wojsłowicach pod Radomiem, biskupem pomocniczym w nowo utworzonej diecezji gorzowskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Tunigaba. Święcenia biskupie z rąk kard. Karola Wojtyły otrzymał 26 grudnia 1973 r. w katedrze gorzowskiej. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Facere veritatem in caritate” (Czynić prawdę w miłości). Do 16 stycznia 2012 r. posługiwał jako biskup pomocniczy w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej (do 1993 r. była to diecezja gorzowska).

Abp Michalik zwrócił uwagę na ważne cechy osobowości jubilata wrażliwość i delikatność, połączone z tytaniczną pracowitością.

– Życzę księdzu biskupowi, jak to do tej pory realizował, zawsze pozostając sobą potrafił z bp. Plutą być Plutą, z Michalikiem być Michalikiem, z Dyczkowskim być Dyczkowskim, z Regmuntem być Regmuntem, a teraz z Lityńskim być Lityńskim. To jest szczególne piękno bp. Pawła, za które dziękujemy. Życzę wielu radości z kontaktu z Duchem Świętym, Panem Jezusem, Matką Boską Roktiniańską oraz z ludźmi – mówił podczas jubileuszu kaznodzieja.