Sprawiedliwość i przebaczenie

W ramach trwającego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan 23 stycznia w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu odbyło się - jak co roku - nabożeństwo ekumeniczne, w którym wzięli udział seminarzyści oraz duchowni i wierni różnych wyznań chrześcijańskich, zarówno z terenu województwa lubuskiego, jak i zza zachodniej granicy.

Spotkaniu modlitewnemu według programu przygotowanego przez chrześcijan z Indonezji - kraju, gdzie wyznawcy Chrystusa stanowią zaledwie 7 proc. społeczeństwa, zdominowanego przez islam - przewodniczył ks. Tadeusz Kuźmicki, diecezjalny referent ds. ekumenizmu i jednocześnie ojciec duchowny naszego seminarium. Wśród zaproszonych gości byli m. in. pastorzy i wierni Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Polsce i w Niemczech oraz duchowni Kościoła baptystów.

Nabożeństwo miało formę modlitwy litanijnej przeplatanej śpiewem, w której uczestnicy prosili Boga o przebaczenie i brak zrozumienia pomiędzy różnymi Kościołami. Po niej nastąpiła liturgia słowa Bożego. Kazanie wygłosił ks. ppłk Mirosław Wola, biskup ewangelicko-augsburski, naczelny kapelan Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego.

Nawiązując do hasła tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan - „Dąż do sprawiedliwości”, zaczerpniętego z Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 16,20), biskup mówił o swoistym napięciu między sprawiedliwością Boga, rozumianą często bardzo przyziemnie, a Jego przebaczeniem.

Zaznaczył, jak ważne jest poprawne rozumienie Bożej sprawiedliwości: - Gdybyśmy rozumieli ją tylko po ludzku, Chrystus nie umarłby na krzyżu, pasterz nie szukałby zaginionej owcy, ojciec nie wyciągnąłby ramion do marnotrawnego syna - mówił bp Wola.

Duchowny odwołał się także do coraz bardziej pozytywnej relacji Kościołów katolickiego i ewangelickiego, przywołując zwłaszcza udział Ojca Świętego Franciszka w nabożeństwie ekumenicznym w szwedzkim Lund z racji 500. rocznicy reformacji w 2017 roku.

Nabożeństwo ekumeniczne zakończyła wspólna modlitwa „Ojcze nasz”, przekazanie znaku pokoju, wyznanie wiary oraz wspólny śpiew łacińskiej kolędy. Po modlitwie w kaplicy przyszedł czas na wspólną kolację w seminaryjnym refektarzu.