Usytuowany poza murami miejskimi Żagania kościół na Górce, oddalony 1000 kroków od augustiańskiego klasztoru, odwzorowujący z detalami palestyńskie realia z kopią XVI-wiecznego, jerozolimskiego Bożego Grobu, inspiruje do przeżycia liturgii nawiązującej do bliskowschodnich tradycji. Misteria pasyjne i paschalne celebrowano w tym miejscu od setek lat. Zachowały się wyraźne ślady, m.in. figura Chrystusa na marach z XVII stulecia, noszona w procesji z miasta. Historia i wiara mobilizują do odkrywania sensu znaków. Po co one są? Czy tylko do podziwiania ze względów artystycznych czy może aby jeszcze dojrzalej zrozumieć wydarzenia związane z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa? – W pobliżu Grobu Pańskiego mieliśmy poczucie, że nie do końca uczestniczymy w tajemnicach Wielkiego Tygodnia, które są zapisane w Ewangelii i dokumentach Kościoła. Muszę przyznać, że bogactwo tradycji bliskowschodnich Kościołów katolickich pozwoliło mi osobiście odkryć na nowo sens Wielkiego Tygodnia i poszczególne dni tego wyjątkowego czasu wpisanego w liturgię. W bogactwie Kościoła powszechnego odkrywamy treści, które obok Bożego Grobu, kaplicy namaszczenia i kaplicy Kalwarii nabierają nowego, głębszego znaczenia. Konkretnie nazywamy poszczególne tajemnice kolejnych dni Wielkiego Tygodnia, począwszy od Niedzieli Palmowej – mówił ks. Jarosław Stoś, proboszcz parafii pw. Nawiedzenia NMP.