W przemówieniu inauguracyjnym rektor Wyższego Seminarium Duchownego przytoczył słowa założyciela wspólnoty „Arka” i współzałożyciel ruchu „Wiara i Światło” Jean Vaniera: "Ksiądz, jakiego dzisiaj potrzebujemy, […] powinien uobecniać Jezusa cichego i pokornego serca. Powinien być znakiem dobroci, miłości i przebaczenia. A idąc jeszcze dalej - człowiekiem, który zgadza się być dla ludzi ojcem lub ojcem duchowym […] Ksiądz ma być dobrym pasterzem, zawsze do dyspozycji, zawsze gotowym wysłuchać i towarzyszyć. Nie wchodząc w rolę kompana, niech będzie obliczem Chrystusa cichego i o pokornym sercu. Niech karmi Eucharystią, słowem Prawdy i Pojednaniem. […] Gdy tylko ktoś doświadcza cierpienia czy nędzy, kapłan powinien być przy nim”.

- I w tym momencie być może rodzi się refleksja: Czy te pragnienie nie wydają się być zbyt wygórowane? Skąd mają pochodzić tacy kapłani? Jak młodemu człowiekowi, który z odwagą, ale i często niepewnością, próbuje iść za głosem powołania, ukazać ideał kapłańskiej służby? Nad tymi pytaniami zastanawiamy się również podczas procesu formacji w naszym seminarium; zresztą nie tylko my. Nowych dróg formacji poszukuje cały Kościół. Odpowiedzią stają się nowe zasady przygotowania do kapłaństwa wskazane najpierw przez Kongregację ds. Duchowieństwa, a następnie Konferencję Episkopatu Polski. Jesteśmy właśnie w trakcie przygotowywania i wdrażania nowych wskazań formacyjnych, które mają pomóc młodym ludziom w stawaniu się kapłanami o otwartym sercu i umyśle - podkreślił ks. Dariusz Mazurkiewicz.

Podczas inauguracji odbyła się immatrykulacja nowych kleryków. Pierwszy rok rozpoczęło dwóch alumnów: Jakub Cieplak z Sulęcina i Radosław Grzesiński z Kotli.