Zielonogórskie nabożeństwo w 76. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego

Poszczególne tajemnice Różańca przeplatane były fragmentami powstańczej kroniki. Odczytano też „List kobiet polskich do Ojca Świętego Piusa XII” z poniedziałku 21 sierpnia 1944 r. Powstańcze kobiety pisały w nim:

"Ojcze Święty,
my kobiety polskie walczące w Warszawie, przez nasz patriotyzm, przywiązanie do religii, do ziemi ojców naszych, jesteśmy wyszydzane przez naszych wrogów. Brak nam żywności, środków opatrunkowych. Twierdzy naszej bronimy już przez trzy tygodnie - Warszawa jest w gruzach. Niemcy mordują rannych w szpitalach: kobiety i dzieci pędzą przed czołgami.

Ojcze Święty, to nie przesada, na ulicach Warszawy walczą dzieci, niszcząc czołgi butelkami benzyny. My, matki, patrzymy na tych najmłodszych ginących za wolność, za ziemię naszą. Nasi mężowie i bracia walczący do dnia dzisiejszego nie mają praw i nie są uznawani za kombatantów tej wojny.

Ojcze Święty, nikt nas nie wspomaga, armie sowieckie już trzy tygodnie stoją u bram Warszawy nie posuwając się z pomocą ani o krok. Z Londynu dopiero teraz zaczęła napływać pomoc, jednak w znikomej ilości. Świat nie chce wiedzieć o naszej walce, jedynie Bóg jest z nami.

Ojcze Święty, Namiestniku naszego Pana i Władcy, jeśli nas słyszysz, udziel nam Błogosławieństwa Bożego, nam, matkom, walczącym o Kościół i wolność".

  W zielonogórskiej konkatedrze modlitwa za poległych powstańców łączyła wszystkie pokolenia. Ks. Tomasz Gierasimczyk /Foto Gość