Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego, uroczysty apel z ceremoniałem wojskowym, wręczenie medali i odznaczeń i złożenie kwiatów pod Białym Krzyżem Solidarności - to w największym skrócie przebieg uroczystych obchodów 40. rocznicy porozumień sierpniowych i 38. rocznicy gorzowskich wydarzeń sierpniowych.
W homilii pasterz diecezji podkreślił, że dzisiejsza modlitwa i historyczne upamiętnienie to wyraz szacunku dla ludzi, którzy z Bożym światłem umysłu, z darem miłości nawet do nieprzyjaciół podjęli walkę o nasz ojczysty dom. – Tą walką była pokorna modlitwa w tej gorzowskiej katedrze, przy tym białym krzyżu, w zakładach pracy. Tą walką, która była wyrazem sprzeciwu wobec zalewu kłamstwa systemowego i ideologicznego, które przekładało się na codzienne życie mieszkańców, były też pokojowe zgromadzenia i pokojowe demonstracje. Ale ówczesna władza bała się nawet tej modlitwy i tych pokojowych manifestacji – zauważył biskup.
Duchowny przywołał także postać legendarnego kapelana Solidarności – ks. Witolda Andrzejewskiego. – Z tego zaufania Bogu, które czerpał z modlitwy rodziło się w nim zaufanie do ludzi, którzy go otaczali i z tego środowiska mogła wychodzić iskra nadziei na zmianę w ojczyźnie, ale też konkretna miłość i troska o więzionych, internowanych oraz ich rodziny – podkreślił hierarcha.
– Niech Jubileuszowy czas, jubileuszowa modlitwa prowadzi nas do wierności prawdzie i zwycięstwa dobra nad złem w naszym życiu i w życiu naszej ojczyzny – dodał na koniec.
31 sierpnia 1982 r. w Gorzowie Wielkopolskim odbyła się największa opozycyjna demonstracja na terenie powojennej ziemi lubuskiej. Mieszkańcy protestowali przeciwko stanowi wojennemu. W wyniku starć z milicją wiele osób zostało rannych, a wiele trafiło do aresztu.
Po Mszy św. odbyły się dalsze uroczystości podczas, których wręczono medale i odznaczenia.