Rozpoczął się Wielki Post

Posypanie głów popiołem to znak pokutny pochodzący z tradycji biblijnej. - W sugestywny sposób wyraża on grzeszną kondycję człowieka. Przyjmując popiół na głowę, wierni uznają swoją ludzką ułomność i niemoc wobec zła oraz deklarują wolę wewnętrznej przemiany, pokładając nadzieję w Bożym miłosierdziu i cierpliwości. Ten gest uniżenia rozpoczynający drogę wielkopostnego nawrócenia winien doprowadzić do dobrego przeżycia sakramentu pokuty w dniach poprzedzających Święta Wielkanocne - wyjaśnia ks. Andrzej Sapieha, rzecznik prasowy Kurii Biskupiej.

W Środę Popielcową wierni mają obowiązek zachowania postu. Polega on nie tylko na powstrzymaniu się od spożywania potraw mięsnych (co dotyczy wszystkich wiernych, którzy ukończyli 14. rok życia), ale także na ograniczeniu ilości przyjmowanych pokarmów. Dopuszcza się tylko jeden posiłek do syta w ciągu dnia, a dwa pozostałe powinny być skromniejsze (zobowiązani do tego są wierni między 18. a 60. rokiem życia).

Okres Wielkiego Postu stanowi przygotowanie do obchodów wielkanocnych. Ma on podwójny charakter. - Dla katechumenów, czyli dorosłych kandydatów do chrztu, Wielki Post to czas intensywnych przygotowań do przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej (chrztu, bierzmowania i Eucharystii), których Kościół ma zwyczaj udzielać przede wszystkim podczas Wigilii Paschalnej - tłumaczy ks. Sapieha.

- Natomiast wszyscy wierni w okresie Wielkiego Postu poprzez częstsze słuchanie słowa Bożego, gorliwszą modlitwę i inne praktyki pokutne przygotowują się do odnowienia w Noc Paschalną zobowiązań wynikających z przyjętego niegdyś sakramentu chrztu. W okresie Wielkiego Postu w liturgii używa się szat koloru fioletowego, ołtarzy nie ozdabia się kwiatami, a na instrumentach wolno grać jedynie dla podtrzymania śpiewu wiernych. Do tradycyjnych nabożeństw wielkopostnych należą Droga Krzyżowa oraz Gorzkie Żale. Ponadto w parafiach organizowane są specjalne rekolekcje - dodaje.