Nie jest żadną tajemnicą, że również naszą diecezję dotykają procesy sekularyzacyjne. Jest mniej księży – pandemia zebrała swoje straszne żniwo także wśród duchowieństwa – mniej kleryków, ale i mniej wiernych w naszych świątyniach. Niektóre z nich opustoszały, co związane jest też z procesami demograficznymi. Prognozuje się, że do roku 2050 liczba ludności w województwie lubuskim będzie stale się zmniejszać, przy czym tempo tego spadku przyspieszy po 2030 r. Przewiduje się istotny spadek ludności w przedziale wieku 15–24 lata (czyli głównie młodzieży uczącej się) o 26 proc. Najbardziej widoczną zmianą będzie przyrost ludności w grupie 65 i więcej lat, o ponad 62 proc. Oczywiście scenariusz wzrostu liczby powołań jest zawsze możliwy, ale w tym kontekście demograficznym bardziej prawdopodobne jest utrzymanie się obecnego trendu. Na pewno w najbliższych latach będziemy się borykać z niedoborem księży w stosunku do istniejącej struktury parafialnej. Epoka św. Jana Pawła II zaowocowała dynamicznym jej rozwojem. Powstawały parafie, budowano kościoły, adaptowano wiele budynków na świątynie i kaplice filialne. Z perspektywy czasu można powiedzieć, że niektóre z tych decyzji – choć rodziły się na fali religijnego postpeerelowskiego entuzjazmu – były zbyt pochopne, a wspólnoty gromadzące się wokół tych nowych kaplic i kościołów okazywały się zbyt słabe, by utrzymać konieczny potencjał duchowy i materialny. Być może w najbliższym czasie tam, gdzie było dwóch wikariuszy, zostanie tylko jeden, a tam, gdzie wikariusz był, pozostanie sam proboszcz. Być może niektóre kaplice przestaną funkcjonować, a w innych Msza św. będzie odprawiana tylko w soboty. Zmniejszy się też zapewne liczba Eucharystii w niejednym kościele parafialnym. W diecezji toczą się konsultacje. O koniecznych zmianach rozmawiają księża dziekani, proboszczowie, rady parafialne i inne gremia. Jest jedna metoda, by „obronić” stan posiadania, a nie są nią protesty czy petycje słane do biskupa. Jedynym sposobem jest żywa wspólnota. Nie zatrzyma ona procesów demograficznych, ale uzasadni sens swojego istnienia