Kosmos w sercu

Ciekawe jest także to, że w czasie tego roku ziemia leżała odłogiem, nie wolno było siać ani żąć, a jeść tylko to, co samo urośnie. Ta religijno-prawna instytucja miała wielorakie znaczenie. Nie tylko wyrównywała nierówności społeczne, ale miała głęboko teologiczne przesłanie. Wszystko miało wrócić do pierwotnego właściciela, do pierwotnego porządku, który został przez człowieka zaburzony. Skoro był to rok łaski od Pana, to w roku jubileuszowym nie z woli człowieka, lecz z woli Boga naprawiano świat. Nie ma w tym nic dziwnego. Człowiek jest na ziemi jedynie lennikiem, dzierżawcą dziedzictwa, które należy do Niego. Idea powrotu do pierwotnego porządku nabrała obecnie bardziej duchowego znaczenia, choć nic nie stoi na przeszkodzie, by był to rok darowania długów pieniężnych czy materialnych. Jak wiadomo, w języku greckim „dług” i „wina” to to samo słowo, a konkretny sens zależy od kontekstu. Popełniając grzech, stajemy się dłużnikami Boga i człowieka. Oto nadchodzi czas przebaczenia i wyzwolenia z długów. Przejście przez Drzwi Święte w Rzymie czy przekroczenie progów w kościele jubileuszowym jest aktem symbolicznym, bo przecież samo w sobie niczego nie zmienia, ale w zwyczajnych warunkach jest aktem koniecznym. A tych miejscowości z kościołami jubileuszowymi w naszej diecezji jest aż jedenaście: Gorzów Wlkp., Zielona Góra, Głogów, Rokitno, Międzyrzecz, Świebodzin, Otyń, Babimost, Grodowiec, Wschowa i Żary. Każdy może dojechać z pielgrzymką indywidualną czy zbiorową. Być może komuś to pomoże, ale sam myślę o Roku Jubileuszowym 2025 jako czasie, gdy serce – jak owa ziemia leżąca odłogiem – wraca do Boga i pozwala Mu się uprawiać. Chodzi przecież o to, by z chaosu, którym staje się nasze serce, pozwolić Bogu znów uczynić kosmos, w którym panuje – choćby na krótko – święty porządek.