Miłość Chrystusa jest potężniejsza od naszej bezsilności i beznadziei

Biskup w homilii podkreślił, że Jezus nie przyszedł jednak na ten świat, aby cierpieć. – On przyszedł, aby objawić miłość Boga. On umiera na krzyżu nie tylko po to, by spłacić dług zaciągnięty przez człowieka, lecz aby Boża miłość mogła dotrzeć do człowieka nawet w jego największym oddaleniu, czyli w śmierci, w jaką popadł, buntując się przeciw Bogu. Odtąd również śmierć jest miejscem, w którym zamieszkała miłość Boża – mówił bp Lityński.

Słowa: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata” to jest śpiew rozpaczy, ale ma być śpiew triumfu. – Oto naszym oczom ukazuje się Król – Jezus Chrystus Ukrzyżowany! – mówił hierarcha. – To jest zawsze śpiew radości, a jeśli towarzyszą mu nasze łzy, to powinny to być łzy wzruszenia z powodu Miłości, która się objawiła na krzyżu. Miłości, która pokonuje naszą słabość, nasz grzech i wreszcie naszą śmierć! I kiedy będziemy przed tym krzyżem klękać i go całować, to miejmy świadomość tego wielkiego daru – Miłości, która daje wszystko, daje się do końca – dodał.

Biskup zauważył również, że chrześcijanin powinien odkryć w znaku krzyża radość. – Nie wesołkowatość, ale świadomość triumfu, że Bóg pokonuje to wszystko, co ciebie siostro i bracie tak często pokonuje. Miłość Chrystusa jest potężniejsza od naszej bezsilności i beznadziei – podkreślił bp Lityński. – Klękamy dziś siostry i bracia przed prawdziwym źródłem życia, wszędzie tam, gdzie czujemy się dziś umarli. Klękamy przed źródłem miłości, gdzie nie potrafisz już kochać. Klękamy przed źródłem nadziei, gdzie pochłania nas może otchłań beznadziei. W ikonografii wschodniej krzyż jest ukazywany bardzo często jako drzewo i to drzewo kwitnące – takie, z którego tryska źródło życia – dodał.

Jak zawsze w Wielki Piątek ulicami Gorzowa setki mieszkańców przeszły uczestnicząc w nabożeństwie Drogi Krzyżowej.

Tego dnia bp pomocniczy Adrian Put modlił się z wiernymi w Sulęcinie, a bp senior Paweł Socha w parafii pw. Nawiedzenia NMP w Żaganiu.