Wyruszając w drogę, za każdym razem przekonuję się, że to ma sens. Widok oczekujących nas ludzi, którzy na karteczkach zapisują intencje i proszą, abyśmy je zanieśli do Rokitna, jest niezwykle poruszający. Właśnie po to idziemy, niosąc własne sprawy i spotykanych po drodze ludzi – wyjaśniała siostra Inga, koordynatorka pielgrzymki. Specyfiką elżbietańskiej pielgrzymki jest podążanie ze Słowem i za Słowem – azymutem wyznaczającym kierunek.