Pełny tekst kazania wygłoszony w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Rokitnie:

Wielkość człowieka

W drugą Niedzielę Wielkanocy otwieramy się na Boże Miłosierdzie. Jest to także Święto Caritas, a więc i pytania o naszą czynną miłość w codziennym życiu.

Dziś w pierwszym czytaniu znajdujemy wspólnotę jeszcze młodego Kościoła. W sposobie jej trwania odnajdujemy sens i podstawowe zadania: „Ci wszyscy, którzy uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby”. I dlatego właśnie „cały lud odnosił się do nich życzliwie”. Przybywało też tych, którzy uwierzyli.

Już w tym miejscu w naszych sercach powinny zagościć pytania. Czy nasze postępowanie przyciąga do nas innych? A może w czymś trzeba się poprawić?

Dziś razem ze św. Piotrem dziękujemy Bogu za zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa i za to, że Bóg z miłością o każdym z nas pamięta i to nawet wtedy, gdy przychodzą trudności i doświadczenia. Zwłaszcza wtedy znajdujemy oparcie w wierze, pamiętając na słowa, że właśnie wtedy „wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota”.