Stacja X: Jezus z szat obnażony

Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Zupełnie proste chwile w życiu człowieka: ofiara cierpienia za pomyślność dziecka w szkole, modlitwa o odpuszczenie popełnionego grzechu przez żonę czy męża, znoszenie niedogodności codziennego życia w intencji o zdrowie sąsiadów, powodzenie w zdawaniu egzaminów, jakakolwiek złożona ofiara za dobrą służbę polecanego lekarza, posługę księdza, z pozoru takie oczywiste, ale przepojone myślą o Panu Bogu, jak bardzo potrafią budować relacje z samym Bogiem i ludźmi. Prowadzą do wyjątkowego dialogu.

To są nasze szaty, które możemy zakładać na siebie, aby obnażać się z grzechów.
Jakże inaczej byłoby wśród nas, […] jakże inaczej wyglądałby świat, gdyby tak wszyscy przyznający się do chrześcijaństwa wiązali codzienne życie z myślą o Panu Bogu.

Człowiek w człowieku umiera, gdy go już uczynione dobro nie raduje, ani zło nie boli.

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.