W liturgii Wielkiego Piątku pochylamy się w pokorze i rozważamy najważniejszą śmierć, jaka się kiedykolwiek wydarzyła na ziemi. – Śmierć Chrystusa zawsze pozostanie szczególną, zawsze pozostanie wyjątkową. Bo jest to śmierć Syna Bożego. Przez tę śmierć Bóg wkroczył w życie człowieka ze swoim miłosierdziem. Boże miłosierdzie przychodzi do nas przez krzyż. Krzyż prowadzi nas do Zmartwychwstania. Krzyż jest kluczem do nieba – mówił bp Lityński.

Po adoracji Krzyża w liturgii Wielkiego Piątku ma miejsce obrzęd Komunii świętej, które poprzedza wspólne odmówienie Modlitwy Pańskiej. – Czyż Kościół nie zachęca do praktyki Wiatyku, Komunii św. dla chorych? Warto  o tym pomyśleć w naszej praktyce życia wiary, aby chorzy w domach, szpitalach, hospicjach mieli udział w komunii św. Nawet w tym trudnym czasie jest to możliwe przy zachowaniu wymogów sanitarnych. Dzisiaj poprośmy Jezusa, aby dał nam swoją moc na takie chwile. Trzeba jednak zauważyć, że żyjemy w czasie, gdy z powodu epidemii wielu chorych umiera niestety w samotności szpitalnej sali. Względy sanitarne nie pozwalają nawet na obecność rodziny: męża, żony, dzieci czy rodziców. Znakiem czasu jest czuwanie przy umierającym bez umierającego. Tym bardziej potrzebny jest tam kapłan z Wiatykiem i modlitwą Kościoła, aby „w godzinie śmierci” nie zabrakło przy naszych bliskich obecności Tego, który sam doświadczył samotności śmierci – mówił duchowny.