Liturgia wróciła do kościoła katedralnego po trzech latach i siedmiu miesiącach. – Pamiętajmy, że my sami jesteśmy żywym Kościołem ustanowionym w świecie jako znak i świadectwo tej miłości, którą Bóg kocha wszystkich ludzi – mówił bp Tadeusz Lityński, wprowadzając zgromadzonych w pierwszy akt celebracji, którym było błogosławieństwo ścian i ołtarza odnowionej katedry. Ta skromna poranna ceremonia to dopiero początek. Uroczyste poświęcenie zaplanowano na 9 września, liturgiczny dzień rocznicy poświęcenia kościoła katedralnego w Gorzowie Wlkp.

Homilię w dniu otwarcia wygłosił proboszcz katedry i wikariusz biskupi ks. prałat Zbigniew Kobus. – Kościół katedralny jest bardzo potrzebny mieszkańcom Gorzowa. Jak czyste powietrze – mówił wzruszony. – Pan chce umocnić naszą wiarę, która dziś wydaje się słabnąć, ale ta świątynia jest nadzieją, że będzie się odradzać – dodał.

Na zakończenie bp Lityński podziękował Opatrzności i zgromadzonym. – Myślę, że można was, bracia i siostry, nazwać rodzicami chrzestnymi tego wydarzenia. Od tej chwili wrócił tu gospodarz, czyli nasz Pan Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie, wraca liturgia, wraca słowo Boże, wracają sakramenty. Ta obecność Boga w centrum miasta jest dzisiaj naszą wspólną radością – mówił, dziękując też tym, którzy przyczynili się do renowacji katedry. – Ta świątynia zraniona przez te miesiące i lata, trochę opatrzona bandażami, jakimi były rusztowania, dzisiaj wreszcie zaczyna funkcjonować. To było wielkim oczekiwaniem nie tylko duszpasterzy, ale także parafian i mieszkańców. Dlatego bardzo się cieszę – mówił następnie do dziennikarzy.