Sakrament święceń został ustanowiony przez Chrystusa, który uczynił Apostołów i ich następców, czyli biskupów, uczestnikami swojej własnej misji. Z kolei biskupi zadania swego urzędu przekazali w różnym stopniu innym członkom Kościoła. Dlatego już od czasów starożytnych urząd kościelny sprawowany jest w trzech odrębnych stopniach przez biskupów, prezbiterów i diakonów. Diakoni znajdują się na najniższym szczeblu hierarchii. W jedności z biskupem i jego prezbiterium wypełniają oni swoją posługę w liturgii, głoszeniu słowa Bożego i dziełach miłości. Diakoni odczytują Ewangelię podczas mszy św. i usługują przy ołtarzu. Mają prawo rozdzielać wiernym komunię św. Mogą głosić kazania, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu małżeństw, przewodniczyć modlitwom i prowadzić pogrzeby. Diakoni, którzy przygotowują się do przyjęcia święceń kapłańskich, zobowiązani są do zachowywania celibatu.

Z kolei kapłani (prezbiterzy) są współpracownikami biskupa. Wspierają go w realizacji powierzonej mu misji będącej kontynuacją posłannictwa zleconego przez Chrystusa Apostołom. Ich zadaniem jest głoszenie słowa Bożego i sprawowanie sakramentów, a szczególnie Eucharystii i sakramentu pokuty. Kapłani przewodzą również i kierują lokalnymi wspólnotami wiernych.